กค 0702/6122
29 มิถุนายน 2558
มาตรา 39 มาตรา 40 (2) และมาตรา 50 (1) แห่งประมวลรัษฎากร
78/39755
บริษัทฯ จ่ายเงินค่าตอบแทนให้บุคคลธรรมดาชาวต่างประเทศ ที่มีถิ่นที่อยู่ในประเทศที่มีอนุสัญญาภาษีซ้อนและไม่มีอนุสัญญาภาษีซ้อนกับประเทศไทย ซึ่งทำหน้าที่หาลูกค้าในต่างประเทศเพื่อซื้อสินค้าจากบริษัทฯ ชาวต่างประเทศดังกล่าวจะเดินทางเข้ามาในประเทศไทยเป็นครั้งคราว และบริษัทฯ จะชำระค่าตอบแทนด้วยการโอนเงินเข้าบัญชีธนาคารในประเทศไทย หรือด้วยการโอนเงินไปเข้าบัญชีธนาคารในต่างประเทศ บริษัทฯ ได้หารือว่า เมื่อบริษัทฯ จ่ายค่าตอบแทนให้กับชาวต่างประเทศในกรณีดังกล่าว บริษัทฯ จะมีหน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายหรือไม่
เนื่องจากการทำหน้าที่หาลูกค้าให้แก่บริษัทฯ ดังกล่าวเข้าลักษณะเป็นการรับทำงานให้ เมื่อบริษัทฯ จ่ายเงินค่าตอบแทนให้แก่บุคคลธรรมดาชาวต่างประเทศผู้ทำหน้าที่หาลูกค้า จึงเข้าลักษณะเป็นการจ่ายเงินได้พึงประเมินเนื่องจากหน้าที่หรือจากการรับทำงานให้ตามมาตรา 39 และมาตรา 40 (2) แห่งประมวลรัษฎากร อย่างไรก็ตาม หากการทำหน้าที่ดังกล่าวได้กระทำในต่างประเทศโดยไม่ได้กระทำการใดๆ ในประเทศไทย เงินค่าตอบแทนที่ได้รับเข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินเนื่องจากหน้าที่งานที่ทำในต่างประเทศ ซึ่งหากบุคคลธรรมดาชาวต่างประเทศไม่ได้นำเงินได้เข้ามาในประเทศไทย และไม่ได้เป็นผู้อยู่ในประเทศไทยชั่วระยะเวลาหนึ่งหรือหลายระยะเวลารวมกันถึง 180 วันในปีภาษี บุคคลดังกล่าวไม่มีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้ในประเทศไทย และบริษัทฯ ไม่มีหน้าที่หักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายตามมาตรา 50 (1) แห่งประมวลรัษฎากร ทั้งนี้ ไม่ว่าบุคคลนั้นจะเป็นผู้อยู่ในประเทศซึ่งมีอนุสัญญาเพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อนและการป้องกันการเลี่ยงการรัษฎากรในส่วนที่เกี่ยวกับภาษีเก็บจากเงินได้กับประเทศไทยหรือไม่
