กค 0706/8986
5 กันยายน 2550
มาตรา 40(1)(2) และมาตรา 50(1) แห่งประมวลรัษฎากร
70/35256
การคำนวณภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาหัก ณ ที่จ่าย สำหรับเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(1) (2) แห่งประมวลรัษฎากร ผู้จ่ายเงินได้พึงประเมินต้องคำนวณหักตามวิธีการตามมาตรา 50(1)แห่งประมวลรัษฎากร โดยให้คูณเงินได้พึงประเมินที่จ่ายด้วยจำนวนคราวที่จะต้องจ่ายเพื่อให้ได้จำนวนเงินเสมือนหนึ่งว่าได้จ่ายทั้งปี ซึ่งสหภาพแรงงานฯ เห็นว่า มาตรา 50(1) แห่งประมวลรัษฎากรไม่ได้ระบุไว้ชัดเจนเกี่ยวกับผู้เกษียณอายุผู้ปฏิบัติงานโดยตรง และโดยความเป็นจริง การเกษียณอายุผู้ปฏิบัติงานในปีใดนั้น จะมีรายได้เพียง 9เดือน เนื่องจากใช้หลักเกณฑ์การเกษียณอายุผู้ปฏิบัติงานให้พ้นจากตำแหน่งในวันที่ 1 ตุลาคมของทุกปี ดังนั้นการคำนวณเงินได้พึงประเมินเสมือนหนึ่งว่าได้จ่ายทั้งปีเสมอ ซึ่งต้องคูณด้วยจำนวนคราวที่จะต้องจ่ายคือ 12 เสมอ จึงไม่ถูกต้อง สหภาพแรงงานฯ
จึงขอทราบว่า
การคำนวณเงินได้พึงประเมินให้เป็นไปตามความเป็นจริงในการคำนวณภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาหัก ณ ที่จ่าย สำหรับผู้เกษียณอายุผู้ปฏิบัติงานสามารถดำเนินการได้หรือไม่หากไม่สามารถดำเนินการได้ขอได้โปรดนำเสนอแก้กฎหมายต่อไป
กรณีการคำนวณภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาหัก ณ ที่จ่ายสำหรับเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(1) และ (2) แห่งประมวลรัษฎากร ต้องคำนวณหักตามวิธีการตามมาตรา 50(1) แห่งประมวลรัษฎากรโดยให้คูณเงินได้พึงประเมินที่จ่ายด้วยจำนวนคราวที่ต้องจ่ายเพื่อให้ได้จำนวนเงินเสมือนหนึ่งว่า ได้จ่ายทั้งปีเสมอไม่ว่าผู้มีเงินได้จะเกษียณอายุระหว่างปีหรือไม่ก็ตาม กรณีหน่วยงานจ่ายเงินเดือนเป็นรายเดือน การคำนวณหักภาษี ณที่จ่าย สำหรับผู้เกษียณอายุผู้ปฏิบัติงานต้องคูณด้วยจำนวนคราวที่จะต้องจ่ายคือ 12 เสมอเพื่อให้ได้จำนวนเงินเสมือนหนึ่งว่า ได้จ่ายทั้งปี โดยไม่คำนึงว่า ผู้เกษียณอายุผู้ปฏิบัติงานจะทำงานเต็มปีหรือไม่ก็ตาม
