กค 0702/6723
3 กันยายน 2553
มาตรา 65 ตรี (3)(6) และ (13) แห่งประมวลรัษฎากร
73/37499
บริษัทฯ ประกอบกิจการรับขนส่งด้วยรถบรรทุก รับบรรทุกตู้คอนเทนเนอร์จากโรงงานผู้ส่งออกไปยังท่าเรือแหลมฉบัง เพื่อส่งต่อไปยังต่างประเทศ ในระหว่างการเดินทาง บริษัทฯ ต้องรับผิดชอบในความเสียหาย หรือความล่าช้าในการเดินทาง มิฉะนั้น อาจพลาดกำหนดออกของเรือได้ ในการปฏิบัติงานของพนักงานขับรถ (พนักงานฯ) มีการกระทำผิดตามกฎหมาย จราจรทางบกต้องหาว่า เดินรถในเวลาห้าม นำรถที่ไม่มั่นคงแข็งแรงมาใช้บนถนนหลวง และจอดรถในเวลาห้ามจอด พนักงานสอบสวน สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ได้ออกใบสั่งให้ผู้ขับขี่ชำระค่าปรับตามที่ได้เปรียบเทียบ โดยออกใบเสร็จรับเงิน ค่าปรับให้ผู้ต้องหาในชื่อพนักงานฯ ไม่ได้ออกเป็นชื่อบริษัทฯ ซึ่งเป็นผู้ประกอบการและเจ้าของรถ ระเบียบข้อบังคับของบริษัทฯ เป็นข้อตกลงระหว่างผู้ว่าจ้างกับพนักงานทั้งหมด บริษัทฯ ในฐานะผู้ประกอบการต้องชดใช้คืนค่าปรับให้กับพนักงานฯ ใช้แบบ คำขอเบิกเงิน ในการยื่นขอคืนค่าปรับจากบริษัทฯ ข้อ 4. ของระเบียบกำหนดว่า ในการปฏิบัติงานของบริษัทฯ ค่าปรับเนื่องจาก กฎหมายจราจร หรือกฎหมายอื่นของทางราชการ บริษัทฯ จะเป็นผู้รับผิดชอบจ่ายเงินค่าปรับนั้น แทนพนักงานทุกกรณี
บริษัทฯ เห็นว่า กรณีบริษัทฯ จ่ายเงินค่าปรับคืนให้กับพนักงานฯ เป็นค่าใช้จ่ายโดยตรงของบริษัทฯ แต่ใบเสร็จรับเงินค่าปรับไม่ได้ออกเป็นชื่อของบริษัทฯ จะนำใบเสร็จรับเงินค่าปรับ และคำขอเบิกเงินใช้คืนค่าปรับ มาลงเป็นค่าใช้จ่ายของบริษัทฯ ถูกต้องหรือไม่
1. กรณีค่าปรับตามคำเปรียบเทียบของพนักงานสอบสวน เป็นค่าปรับทางอาญาตามกฎหมายจราจรทางบก ไม่เข้า ลักษณะเป็นค่าปรับทางอาญา ตามประมวลรัษฎากร ไม่ต้องห้ามถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิ ตามมาตรา 65 ตรี (6) แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบกับคำวินิจฉัยของคณะกรรมการวินิจฉัยภาษีอากร ที่ 10/2528 เรื่อง เบี้ยปรับ และเงินเพิ่ม และ ค่าปรับทางอาญา ตามมาตรา 65 ตรี (6) แห่งประมวลรัษฎากร
2. กรณีใบเสร็จรับเงินค่าปรับทางอาญาไม่ได้ออกเป็นชื่อของบริษัทฯ หากบริษัทฯ พิสูจน์ได้ว่า ค่าปรับทางอาญาดังกล่าวเป็นรายจ่ายที่เกี่ยวเนื่องในทางการที่จ้างของนายจ้างอย่างแท้จริง บริษัทฯ มีสิทธินำมาลงเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิของบริษัทฯ ได้ เนื่องจากเป็นรายจ่ายเพื่อหากำไรหรือเพื่อกิจการของบริษัทฯ ไม่ต้องห้าม ตามมาตรา 65 ตรี (3) และ (13) แห่ง ประมวลรัษฎากร
