กค 0811/8972
4 ตุลาคม 2545
มาตรา 85/15, มาตรา 86
65/31959
บริษัทฯ ถูกศาลล้มละลายกลางสั่งพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาด บรรดาอำนาจในการจัดการกิจการและ
ทรัพย์สินของบริษัทฯ จึงตกอยู่กับเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ตามมาตรา 22 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย
พุทธศักราช 2483 ต่อมาเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์พบว่า บริษัทฯ มีสิทธิเรียกร้องในมูลหนี้ค่าเช่า ซึ่ง
ประกอบด้วยค่าเช่าอาคาร ค่าไฟฟ้า ค่ากระดาษชำระ ต่อบริษัท น. ซึ่งบริษัท น.กำลังอยู่ระหว่าง
ดำเนินการฟื้นฟูกิจการ กรรมการของบริษัทฯ จึงได้ยื่นคำขอรับชำระหนี้จากการฟื้นฟูกิจการของบริษัท น.
ในมูลหนี้ค่าเช่าดังกล่าว ต่อมาเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในคดีฟื้นฟูกิจการของบริษัท น. มีคำสั่งอนุญาตให้
บริษัทฯ ได้รับชำระหนี้จากการฟื้นฟูกิจการในมูลหนี้ดังกล่าว โดยรวมดอกเบี้ยแล้วเป็นจำนวนเงินทั้งสิ้น
17,684,471.62 บาท ทั้งนี้ เมื่อชำระหนี้แล้ว บริษัท น. ต้องการให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ของบริษัทฯ
ออกใบกำกับภาษีสำหรับมูลหนี้ค่าเช่าในส่วนของค่าเช่าพื้นที่และค่าบริการ ค่ากระแสไฟฟ้า และ
ค่าบริการส่วนกลาง จึงหารือว่า เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์จะต้องดำเนินการอย่างไร ให้ถูกต้องสำหรับ
การออกใบกำกับภาษี
1. กรณีตามข้อเท็จจริง เมื่อบริษัทฯ ถูกศาลล้มละลายกลางสั่งพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาดแล้ว
บรรดาอำนาจในการจัดการกิจการและทรัพย์สินของบริษัทฯ จะตกอยู่กับเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ตาม
มาตรา 22 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 อย่างไรก็ตาม ศาลยังมิได้มีคำพิพากษาให้
บริษัทฯ ล้มละลาย บริษัทฯ จึงยังมิได้เลิกกิจการตามมาตรา 1236(5) แห่ง
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ อีกทั้งบริษัทฯ ยังมิได้แจ้งเลิกกิจการตามมาตรา 85/15 แห่ง
ประมวลรัษฎากร บริษัทฯ ยังคงมีหน้าที่และความรับผิดในฐานะผู้ประกอบการจดทะเบียน
2. กรณีบริษัท น. ซึ่งเป็นลูกหนี้ของบริษัทฯ ประสงค์ที่จะชำระหนี้สำหรับมูลหนี้ค่าเช่าในส่วน
ของค่าเช่าพื้นที่และค่าบริการ ค่ากระแสไฟฟ้า และค่าบริการส่วนกลาง โดยชำระให้แก่
เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ของบริษัทฯ และเนื่องจากบริษัทฯ ยังคงมีหน้าที่และความรับผิดในฐานะ
ผู้ประกอบการจดทะเบียนอยู่ เมื่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ของบริษัทฯ ซึ่งมีหน้าที่จัดการกิจการและ
ทรัพย์สินของบริษัทฯ ได้รับชำระหนี้ดังกล่าว เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์จึงมีหน้าที่ออกใบกำกับภาษี ในนาม
ของบริษัทฯ ซึ่งเป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนเฉพาะค่าบริการซึ่งสามารถแยกออกจากค่าเช่าพื้นที่ได้ ค่า
กระแสไฟฟ้า และค่าบริการส่วนกลาง ทั้งนี้ ตามมาตรา 22 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช
2483 ประกอบกับมาตรา 86 แห่งประมวลรัษฎากร
