กค 0702/8996
5 ตุลาคม 2558
กฎกระทรวงฉบับที่ 126 ข้อ 2 (61) และมาตรา 889 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
78/39885
นางสาว ข. (ชื่อเดิมตามกรมธรรม์ นางสาว ก. ) ได้ทำสัญญาประกันชีวิตกับบริษัท A กรมธรรม์เลขที่ 20458xxx แบบแห่งการประกันภัย คุ้มครองธุรกิจ (ไม่มีเงินปันผล) วันเริ่มสัญญา 30 ธันวาคม 2537 วันครบกำหนดสัญญา 30 ธันวาคม 2611 ระยะเวลาชำระเบี้ยประกันชีวิต 20 ปี ครบกำหนดชำระเบี้ยประกันชีวิตตามสัญญาเมื่อปี 2556 และได้ซื้อสัญญาพิเศษเพิ่มเติม ระยะเวลาชำระเบี้ยประกันภัย 40 ปี ชำระเบี้ยประกันภัยราย 12 เดือน สำหรับปี 2557 เป็นการชำระเบี้ยประกันต่อเนื่องเป็นปีที่ 21 ซึ่งในระยะเวลา 20 ปีที่ผ่านมาสามารถนำเบี้ยประกันชีวิตมาใช้สิทธิหักลดหย่อนได้โดยตลอด และก่อนจะต่ออายุกรมธรรม์สำหรับสัญญาพิเศษเพิ่มเติม นางสาว ข. ได้สอบถามไปยังเจ้าหน้าที่ของบริษัท A แล้ว ได้รับการยืนยันว่าสามารถนำเบี้ยประกันภัย จำนวน 13,007 บาท มาหักลดหย่อนได้ แต่เมื่อชำระเบี้ยประกันภัยสำหรับปี 2557 แล้ว มีหมายเหตุระบุท้ายใบเสร็จรับเงินว่า "เบี้ยประกันชีวิตนี้ไม่สามารถนำมาใช้สิทธิหักลดหย่อนภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา" นางสาว ข. จึงหารือว่า เงินค่าเบี้ยประกันภัยดังกล่าวสามารถนำมาใช้สิทธิหักลดหย่อนภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาได้หรือไม่
การยกเว้นภาษีเงินได้สำหรับเงินได้เท่าที่ได้จ่ายเป็นเบี้ยประกันชีวิตของผู้มีเงินได้ ตามข้อ 2 (61) แห่งกฎกระทรวงฉบับที่ 126 (พ.ศ. 2509) ออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยกฎกระทรวงฉบับที่ 266 (พ.ศ.2551) ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร ประกอบกับประกาศอธิบดีกรมสรรพากรเกี่ยวกับภาษีเงินได้(ฉบับที่ 172) เรื่อง กำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการ เพื่อการยกเว้นภาษีเงินได้สำหรับเงินได้เท่าที่ได้จ่ายเป็นเบี้ยประกันชีวิตของผู้มีเงินได้ ตามข้อ 2 (61) แห่งกฎกระทรวง ฉบับที่ 126 (พ.ศ. 2509) ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร ลงวันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2551 นั้น ให้ยกเว้นเงินได้เท่าที่ผู้มีเงินได้จ่ายเป็นเบี้ยประกันชีวิตในปีภาษี โดยกรมธรรม์ประกันชีวิตต้องมีกำหนดเวลาตั้งแต่สิบปีขึ้นไปและการประกันชีวิตนั้นได้เอาประกันไว้กับผู้รับประกันภัยที่ประกอบกิจการประกันชีวิตในราชอาณาจักรสำหรับสัญญาคุ้มครองที่เข้าลักษณะเป็นสัญญาประกันชีวิตนั้น ต้องมีเงื่อนไขในการใช้เงินโดยอาศัยความทรงชีพหรือมรณะของบุคคลคนหนึ่ง ตามมาตรา 889 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์กรณีการจ่ายเบี้ยประกันภัยสำหรับความคุ้มครองตามสัญญาพิเศษเพิ่มเติมของนางสาว ข. เกี่ยวกับการประกันภัยอุบัติเหตุ ประกันสุขภาพ และค่ารักษาพยาบาลรายวัน สัญญาดังกล่าวไม่มีเงื่อนไขในการใช้เงินโดยอาศัยความทรงชีพหรือมรณะของบุคคลคนหนึ่ง จึงไม่เข้าลักษณะเป็นสัญญาประกันชีวิต เบี้ยประกันภัยที่จ่ายไป จึงไม่สามารถนำไปใช้คำนวณในการยกเว้นภาษีได้
