views

ภาษีเงินได้นิติบุคคลและภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีค่าตอบแทนการเป็นตัวแทนจำหน่ายที่จ่ายให้บริษัทต่างประเทศ

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2547
เลขที่หนังสือ

กค 0706/1281

วันที่

9 กุมภาพันธ์ 2547

ข้อกฎหมาย

มาตรา 40(2), มาตรา 83/6

เลขตู้

67/32810

ข้อหารือ

     องค์การฯ หารือ เกี่ยวกับภาษีเงินได้นิติบุคคลและภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีค่าตอบแทนการขาย
ที่จ่ายให้บริษัทต่างประเทศ โดยมีข้อเท็จจริงดังนี้
     องค์การฯ เป็นรัฐวิสาหกิจ สังกัดกระทรวง ได้แต่งตั้ง บริษัท N. ประเทศศรีลังกา เป็น
ตัวแทนจำหน่ายสินค้าขององค์การฯ ในประเทศศรีลังกา โดยมีเงื่อนไขว่าองค์การฯ จะต้องจ่าย
ค่าตอบแทนการขายให้แก่บริษัท N. เนื่องจากบริษัทฯ ไม่ได้จดทะเบียนในประเทศไทย และไม่มี
สำนักงานตั้งอยู่ในประเทศไทย องค์การฯ จึงขอหารือว่า การจ่ายค่าตอบแทนการขายให้บริษัท N.
ประเทศศรีลังกา ต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายในประเทศไทย และต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่มหรือไม่

แนววินิจฉัย

     1. เงินค่าตอบแทนการเป็นตัวแทนจำหน่ายสินค้า ซึ่งองค์การฯ จ่ายให้แก่บริษัทซึ่งมิได้
ประกอบกิจการในประเทศไทย เข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(2) แห่ง
ประมวลรัษฎากร องค์การฯ จึงมีหน้าที่ต้องหักภาษีจากเงินค่าตอบแทนดังกล่าวตามมาตรา 70 แห่ง
ประมวลรัษฎากร แต่อย่างไรก็ตาม การที่องค์การฯ จ่ายเงินค่าตอบแทนนี้ให้แก่ บริษัท N. ซึ่งเป็น
นิติบุคคลที่มีถิ่นที่อยู่ในประเทศซึ่งมีอนุสัญญาหรือความตกลงเพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อน เงินค่าตอบแทน
ดังกล่าวถือเป็นกำไรจากการพาณิชย์หรือกำไรธุรกิจ (Business Profits) ตามข้อ 7 แห่งอนุสัญญา
เพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อนฯ ระหว่างประเทศไทยกับประเทศศรีลังกา และเมื่อบริษัทต่างประเทศไม่มี
สถานประกอบการถาวร (Permanent Establishment) ในประเทศไทย ตามข้อ 5 แห่งอนุสัญญาฯ
บริษัทต่างประเทศดังกล่าว จึงไม่มีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลในประเทศไทย ทั้งนี้ ตามข้อ 7
วรรคหนึ่ง แห่งอนุสัญญาฯ และมาตรา 3 แห่งพระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 18) พ.ศ. 2505 องค์การฯ
ผู้จ่ายเงิน จึงไม่มีหน้าที่ต้องหักภาษีนำส่ง ตามมาตรา 70 แห่งประมวลรัษฎากร
     2. บริษัท N. ซึ่งเป็นนิติบุคคลต่างประเทศมิได้มีการประกอบกิจการโดยผ่าน
สถานประกอบการถาวรในประเทศไทย หรือเป็นการจ่ายเงินค่าบริการให้แก่ผู้รับจ้างที่ให้บริการใน
ต่างประเทศและได้มีการใช้บริการนั้นในประเทศไทย ตามมาตรา 83/6(2) แห่งประมวลรัษฎากร การ
ที่องค์การฯ จ่ายเงินให้บริษัทฯ ดังกล่าว เกิดจากการให้บริการเพื่อให้เกิดการซื้อขายสินค้าในประเทศ
ศรีลังกา เข้าลักษณะเป็นการให้บริการนอกราชอาณาจักร จึงไม่อยู่ในบังคับที่บริษัทฯ จะต้องเสีย
ภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 77/2 แห่งประมวลรัษฎากร องค์การฯ จึงไม่มีหน้าที่ต้องนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่ม
ตามมาตรา 83/6 แห่งประมวลรัษฎากร