กค 0702/3199
8 มิถุนายน 2566
ข้อ 5 และข้อ 7 กฎกระทรวง ฉบับที่ 186ฯ (แก้ไขโดยฉบับที่ 374ฯ)
-
บริษัท A ได้ขายสินค้าให้บริษัท B เป็นจำนวนเงิน 3xx,xxx บาท โดยบริษัท A ได้ติดตาม ทวงถาม แต่ยังไม่ได้รับชำระเงินค่าสินค้าดังกล่าว จึงได้ดำเนินการฟ้องบริษัท B (ลูกหนี้) เป็นจำเลย ในคดีแพ่ง และต่อมาศาลได้มีคำพิพากษาให้จำเลยชำระหนี้ตามจำนวนมูลหนี้ที่ฟ้องร้อง พร้อมดอกเบี้ยให้ บริษัท A จึงหารือว่า บริษัท A สามารถจำหน่ายหนี้สูญ ได้หรือไม่
หากหนี้ของลูกหนี้บริษัท A แต่ละรายมีจำนวนไม่เกิน 2,000,000 บาท และเป็นหนี้ที่ เกิดจากการประกอบกิจการหรือเนื่องจากการประกอบกิจการและไม่ขาดอายุความ เมื่อบริษัท A ได้ดำเนินการฟ้องลูกหนี้ในคดีแพ่งโดยศาลได้มีคำสั่งรับคำฟ้องนั้นแล้ว และกรรมการของบริษัท A มีคำสั่งอนุมัติให้จำหน่ายหนี้ดังกล่าวเป็นหนี้สูญจากบัญชีลูกหนี้ภายในสามสิบวันนับแต่วันสิ้นรอบระยะเวลาบัญชีนั้น หากหนี้ดังกล่าวเป็นหนี้ที่บริษัทฯ ได้นำมารวมคำนวณกำไรสุทธิแล้ว บริษัท A มีสิทธิจำหน่ายหนี้สูญ ในรอบระยะเวลาบัญชีที่ศาลได้มีคำสั่งรับคำฟ้องได้ ตามข้อ 5 และข้อ 7 แห่งกฎกระทรวง ฉบับที่ 186 (พ.ศ. 2534) ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการจำหน่ายหนี้สูญจากบัญชีลูกหนี้ ต่อมาหากบริษัท A ได้รับชำระหนี้จากลูกหนี้ที่ได้จำหน่ายหนี้สูญไปแล้ว บริษัท A ต้องนำเงินที่ได้รับชำระหนี้นั้นไปรวมคำนวณเป็นรายได้เพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลในรอบระยะเวลาที่ได้รับชำระหนี้
