ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา และภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายกรณีเงินได้จากการขายอ้อยของชาวไร่อ้อย
เลขที่หนังสือ
กค 0706/9722
วันที่
22 พฤศจิกายน 2549
เลขตู้
69/34650
ข้อกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
มาตรา 40(8) แห่งประมวลรัษฎากร
ข้อหารือ
นาง ส. มีรายได้จากการขายน้ำมันใส และรายได้จากการทำไร่อ้อย โดยขายอ้อยให้กับบริษัท น.
ซึ่งบริษัทฯ ได้หักภาษี ณ ที่จ่ายไว้ในอัตราร้อยละ0.75 และนำส่งภาษีหัก ณ ที่จ่าย สำหรับปีภาษี 2548
ด้วยแบบภาษี ภ.ง.ด. 93 และสำหรับปีภาษี 2549 ด้วยแบบ ภ.ง.ด. 3 และ ตามข้อมูลการยื่นแบบ ภ.ง.ด. 90
สำหรับปีภาษี 2548 ปรากฏว่า นาง ส. ไม่ได้นำรายได้จากการขายอ้อย มารวมคำนวณเป็นเงินได้พึงประเมิน
โดยอ้างว่า สถาบันชาวไร่อ้อยตามพระราชบัญญัติอ้อยและน้ำตาลทราย พ.ศ. 2527 ได้เคยมีการตกลงกับ
กรมสรรพากรว่า ในทางปฏิบัตินั้น เนื่องจากชาวไร่อ้อยเป็นเกษตรกรที่มีความรู้น้อย ไม่ค่อยเข้าใจระบบ
ภาษี ไม่สะดวกที่จะยื่นแบบแสดงรายการภาษี จึงขอยกเว้นการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคล
ธรรมดา โดยชาวไร่อ้อยไม่ขอคืนภาษีหัก ณ ที่จ่ายที่ถูกหักไว้ในอัตราร้อยละ 0.75 และถือปฏิบัติเช่นนี้
มาเป็นเวลานานแล้ว
แนววินิจฉัย
1. กรณีนาง ส. มีรายได้จากการขายน้ำมันใสและรายได้จากการขายอ้อย ถือเป็นเงินได้พึงประเมิน
จากการประกอบธุรกิจหรือการพาณิชย์ ตามมาตรา 40(8) แห่งประมวลรัษฎากร หากมีรายได้ดังกล่าว
ถึงเกณฑ์ตามที่กฎหมายกำหนดนาง ส. ผู้มีเงินได้มีหน้าที่ต้องยื่นแบบแสดงรายการและเสียภาษีเงินได้
บุคคลธรรมดาปีละ 2 ครั้ง คือยื่นแบบ ภ.ง.ด. 94 ภายในเดือนกันยายน ของปีภาษี และยื่นแบบ ภ.ง.ด. 90
ภายในเดือนมีนาคม ของปีถัดไป ตามมาตรา 56 ทวิ และมาตรา 56 แห่งประมวลรัษฎากร โดยคำนวณ
ภาษีตามเกณฑ์ในมาตรา 48 แห่งประมวลรัษฎากร
2. กรณีนาง ส. ถูกบริษัทฯ ผู้ผลิตน้ำตาลผู้จ่ายเงินได้จากการขายอ้อย ได้หักภาษี ณ ที่จ่ายในอัตรา
ร้อยละ 0.75 และนำส่งภาษีไว้แล้ว กรณีดังกล่าว นาง ส. ผู้ขายเป็นผู้มีหน้าที่เสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา
ซึ่งกรมสรรพากรได้มีคำสั่งให้ยกเลิกการหักภาษี ณ ที่จ่ายในอัตราร้อยละ 0.75 สำหรับการจ่ายเงินตั้งแต่
วันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2538 เป็นต้นไป ตามข้อ 3 (5) ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ท.ป. 4/2528 เรื่อง สั่งให้
ผู้จ่ายเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 แห่งประมวลรัษฎากร มีหน้าที่หักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ลงวันที่ 26
กันยายน พ.ศ. 2528