กค 0811/30024
5 มกราคม 2543
63/28785
มาตรา 91/2 (6), พระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534
สำนักงานภาษีสรรพากรพื้นที่ได้มีหนังสือแจ้งให้นาย ก. ไปเสียภาษีธุรกิจเฉพาะจาก
การขายอสังหาริมทรัพย์เมื่อปี พ.ศ. 2537 ซึ่งอสังหาริมทรัพย์ดังกล่าวเป็นบ้านพร้อมที่ดิน โดยนาย ก.
ได้ผ่อนเงินค่างวดที่เป็นเงินดาวน์มาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2529 และได้รับโอนที่ดินเมื่อปี พ.ศ. 2534 ต่อมาในปี
พ.ศ. 2537 ได้ขายที่ดินดังกล่าวไป นาย ก.ยินยอมที่จะเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ แต่ของดเบี้ยปรับและ
เงินเพิ่ม
1. กรณีนาย ก. ได้อสังหาริมทรัพย์มาเมื่อปี พ.ศ. 2534 และขายไปในปี พ.ศ. 2537
นั้น หากนาย ก. มิได้ใช้อสังหาริมทรัพย์ดังกล่าวเป็นสถานที่อยู่อาศัยอันเป็นแหล่งสำคัญโดยได้อาศัยอยู่
เป็นเวลาไม่น้อยกว่า 1 ปีนับแต่วันที่ได้มาและมีชื่ออยู่ในทะเบียนบ้านตามกฎหมายว่าด้วย
การทะเบียนราษฎรแล้ว การขายอสังหาริมทรัพย์ดังกล่าวเข้าลักษณะเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์ที่ได้มา
และขายไปภายใน 5 ปี นับแต่วันที่ได้มาซึ่งอสังหาริมทรัพย์นั้น ซึ่งถือเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์ที่เป็น
ทางค้าหรือหากำไร ตามมาตรา 3 (6) แห่งพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วย
การขายอสังหาริมทรัพย์ที่เป็นทางค้าหรือหากำไร (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534 จึงอยู่ในบังคับต้องเสีย
ภาษีธุรกิจเฉพาะตามมาตรา 91/2 (6) แห่งประมวลรัษฎากร
2. กรณีของดหรือลดเบี้ยปรับและเงินเพิ่มนั้น ได้พิจารณาแล้ว มีเหตุอันควรผ่อนผัน จึงงด
เบี้ยปรับให้นาย ก. ตามที่ร้องขอ ส่วนเงินเพิ่มไม่มีกฎหมายใดให้อำนาจงดหรือลดได้